Er is sprake van discriminatie wanneer een persoon in een vergelijkbare situatie minder gunstig wordt behandeld dan een andere persoon, zonder dat daarvoor een objectieve verantwoording bestaat. In het Vlaamse Gelijkekansendecreet van 10 juli 2008 wordt een lijst gehanteerd van “beschermde kenmerken” te weten geslacht, leeftijd, seksuele geaardheid, burgerlijke staat, geboorte, vermogen, geloof of levensbeschouwing, politieke overtuiging, taal, gezondheidstoestand, beperking, fysieke of genetische eigenschap, genderidentiteit, genderexpressie, sociale positie, nationaliteit, zogenaamd ras, huidskleur, origine, of nationale of etnische afstamming.
Een kandidaat-huurder afwijzen op basis van een van deze kenmerken is verboden.
In de affiche, waarmee de huurmogelijkheid aan de woning wordt bekend gemaakt, aangeven dat “geen vreemden” of “enkel personen met de Belgische nationaliteit” welkom zijn, is discriminatie. Ook de vermelding “geen mensen met een invaliditeitsuitkering” of “geen blinden” is discriminerend. Soms is de discriminatie subtieler. Aangeven dat er geen huisdieren welkom zijn, lijkt op het eerste gezicht geen discriminatie, maar kan wel personen met een assistentiehond benadelen. Ook in dat geval spreekt men van discriminatie. Niet alleen het discrimineren, maar ook de opdracht geven om te discrimineren is verboden. Als een eigenaar aan een vastgoedmakelaar vraagt om bepaalde personen te weigeren, maken zij zich beiden schuldig aan discriminatie.